ευπέταστος

εὐπέταστος, -ον (Α)

1. αυτός που εξαπλώνεται εύκολα

2. (κατά τον Ησύχ.) «εὐπέταστον

πλατύ, εὐρίπιστον».

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + πετάννυμι «απλώνω, εκτείνω»].